எந்த முஸ்லிமும் முஸ்லிம் எனும் அடையாளத்தை இழந்து விடுவதை ஒரு முஸ்லிம் அங்கீகரிக்க மாட்டார்...
وجاء رجل شاب فقال: أبشر يا أمير المؤمنين ببشرى الله لك، من صحبة رسول الله صلى الله عليه وسلم، وقدم في الإسلام ما قد علمت، ثم وليت فعدلت، ثم شهادة
فلما أدبر إذا إزاره يمس الأرض
قال
ردوا علي الغلام، قال: ابن أخي ارفع ثوبك، فإنه أنقى لثوبك، وأتقى لربك
உமர் (ரலி) அவர்கள் அபூலுஃலுவுல் ஃபைரோஸீ என்பவனால் குத்தப்பட்டு, ஷஹாதத்தின் விளிம்பில் இருக்கும் போது ஒரு இளைஞர் உமர் (ரலி) அவர்களின் அருகே வந்து அமர்ந்தார்.
”இறைநம்பிக்கையாளர்களின் தலைவரே! உமர் (ரலி) அவர்களே! உங்களுக்கு சோபனம் உண்டாகட்டும்!
நபி {ஸல்} அவர்களின் தோழமையப் பெற்றிருக்கின்றீர்கள்! இஸ்லாத்தை அதன் ஆரம்ப காலத்திலேயே ஏற்றுக் கொண்டீர்கள்! முஸ்லிம்களின் ஆட்சியாளராக அரியணையில் அமர்ந்து நல்லாட்சி வழங்கினீர்கள்! உயரிய ஷஹாதா வீரமரணத்தை நோக்கி நீங்கள் வீற்றிருக்கின்றீர்கள்! இவைகள் எல்லாம் அல்லாஹ் உங்களுக்கு வழங்கிய சோபனங்களே!” என்று கூறி விட்டு அந்த இளைஞர் அங்கிருந்து விடை பெற்றுச் செல்கின்றார்.
நடந்து செல்லும் அந்த இளைஞரின் கீழாடை தரையைத் தொட்டவாறே சென்றதைக் கண்டதும் உமர் (ரலி) அவர்கள் அந்த இளைஞரை என்னிடம் அழைத்து வாருங்கள் என்றார்கள்.
அந்த இளைஞர் அருகே வந்ததும், என் சகோதரனின் மகனே! உன் கீழாடையை உயர்த்திக் கட்டுவாயாக! உன் ஆடையை தூய்மையாக வைத்துக் கொள்வாயாக! உமதிறைவனை பயந்து வாழ்வீராக!” என்று கூறினார்கள்.
( நூல்:ஸஃகத்துஸ் ஸில்ஸால் லிநஸஃபி அபாதீலுர் ரஃப்ளி வல் இஃதிஸால் )
இக்கட்டான நிலைமையில், உயிர் போகும் அந்த தருணத்திலும் கூட ஒரு முஸ்லிம் தன் அடையாளத்தில் இருந்து அகன்று விடக்கூடாது என்று பதறித் துடித்தார்கள் உமர் (ரலி) அவர்கள்.
அனைத்து நபிமார்களும் தங்களை முஸ்லிம்கள் என்று அடையாளப்படுத்துவதையே விரும்பியிருக்கின்றார்கள் என்று குர்ஆனில் பல இடங்களில் அல்லாஹ் குறிப்பிடுவதைப் பார்க்க முடிகின்றது.
எனவே, முஸ்லிம்களாக வாழ்வோம்! முஸ்லிம் எனும் அடையாளத்தோடு வாழ்வோம்! முஸ்லிம் எனும் அடையாளத்தை இழக்கச் செய்யும் எதையும் அணுவளவேனும் வாழ்க்கையில் அங்கீகரிக்காமல் வாழ்வோம்! அதற்காக உயிர் போனாலும் சரியே!!!
யாஅல்லாஹ்! எங்களை முஸ்லிம்களாக வாழச்செய்வாயாக! முஸ்லிம்களாகவே மரணிக்கச்செய்வாயாக!
ஆமீன்! ஆமீன்! யாரப்பல் ஆலமீன்!! வஸ்ஸலாம்!!!
No comments:
Post a Comment